ข่อย
| ชื่อ | ข่อย |
| ชื่อวิทยาศาสตร์ | Streblus asper |
| Author name | Lour. |
| ชื่อวงศ์ | MORACEAE |
| ชื่ออื่นๆ | กักไม้ฝอย (ภาคเหนือ), ซะโยเส่ (กะเหรี่ยง แม่ฮ่องสอน), ตองขะแหน่ (กะเหรี่ยง กาญจนบุรี), ส้มพอ (เลย), สะนาย (เขมร) |
| ชื่อสามัญ | Siamese rough bush, Tooth brush tree |
| แหล่งอ้างอิง | Siamese rough bush, Tooth brush tree |
| การใช้ประโยชน์ | - ยาง มีน้ำย่อยที่ชื่อว่า milk (lotting enzyme) มีประโยชน์ในการช่วยย่อยน้ำนม - กิ่งข่อย สามารถนำมาใช้แปรงฟันแทนการใช้แปรงสีฟันได้ และยังทำให้ฟันแข็งแรงอีกด้วย แต่ต้องนำมาทุบให้นิ่ม ๆ ก่อนนำมาใช้ (กิ่งข่อย) - ยาง สามารถนำมาใช้กำจัดแมลงได้ - เนื้อไม้ นำมาใช้ทำกระดาษ ทำเป็นสมุดไทยหรือสมุดข่อยได้ - เปลือก นำมาใช้ทำปอหรือใช้ทำเป็นกระดาษได้ - ต้นข่อยเป็นวัสดุที่ใช้ในการสื่อสารที่สำคัญในอดีตหรือที่เรียกกันว่า “สมุดข่อย” เพราะเนื้อไม้มีความแข็งแรงคงทน |
| สรรพคุณทางยา | - เปลือก มีสรรพคุณช่วยบำรุงธาตุในร่างกาย เปลือกเมื่อนำมาต้มกับเกลือจะได้เป็นยาอมช่วยแก้รำมะนาด ช่วยแก้ริดสีดวงที่จมูก ด้วยการใช้เปลือกต้นนำมาม้วนทำเป็นยาสูบ - รากเปลือก ใช้เป็นยาบำรุงหัวใจ - เมล็ด นำมารับประทานเป็นยาอายุวัฒนะได้ ช่วยทำให้เจริญอาหาร (เมล็ด) - กิ่งสด ช่วยทำให้ฟันทนแข็งแรง ฟันไม่ผุ ไม่ปวดฟัน ด้วยการใช้กิ่งสดประมาณ 5-6 นิ้วฟุต นำมาหั่นแล้วต้มใส่เกลือ เคี่ยวให้งวด เหลือน้ำแค่ครึ่งเดียว นำมาอมเช้าและเย็น |
ต้น :
คำอธิบาย :
ลำต้น :
คำอธิบาย :
ใบ :
คำอธิบาย :
ดอก :
คำอธิบาย :
ผล :
คำอธิบาย :
ราก :
คำอธิบาย :