จิกนา
| ชื่อ | จิกนา |
| ชื่อวิทยาศาสตร์ | Barringtonia acutangula (L.) Gaertn. |
| Author name | |
| ชื่อวงศ์ | |
| ชื่ออื่นๆ | กระโดนทุ่ง, กระโดนน้ำ (หนองคาย) กระโดนสร้อย (พิษณุโลก) จิกนา (ภาคใต้) จิกน้ำ (ภาคกลาง) จิ๊ก (กรุงเทพฯ) ปุยสาย ตอง (เหนือ) ลำไพ่ (อุตรดิตถ์) |
| ชื่อสามัญ | Chee, Indian Oak |
| แหล่งอ้างอิง | Chee, Indian Oak |
| การใช้ประโยชน์ | - เนื้อไม้สีขาว หรืออมแดงเรื่อๆ เสี้ยนตรง ค่อนข้างอ่อน เหมาะใช้ในร่ม เนื้อไม้มีค่าความถ่วงจำเพาะ 0.76 สำหรับประโยชน์ของเนื้อไม้ ใช้ทำเรือเล็กๆ กระดานกรุบ่อ เครื่องเรือน เครื่องมือเกษตร ทำไม้อัด-ไม้บาง - การใช้ประโยชน์ทางด้านนิเวศน์ ยึดดินริมตลิ่ง - การใช้ประโยชน์ทางด้านภูมิสถาปัตย์ จิกนามีทรงพุ่มกลมสวยงาม ไม่สูงใหญ่เกินไป ใบก่อนร่วงมีสีเหลือง-แดง อีกทั้งดอกจิกนา เป็นช่อยาวใหญ่ออกจำนวนมาก มีสีแสดสะดุดตา ถ้าปลูกริมน้ำจะยิ่งดูสวยงามและเจริญเติบโตได้ดี ดังนั้น เหมาะปลูกริมน้ำหรือปลูกเป็นกลุ่มใกล้ริมน้ำ - การใช้ประโยชน์ทางด้านโภชนาการ ใช้ใบอ่อนรับประทานเป็นผักสด จิ้มน้ำพริก |
| สรรพคุณทางยา | - เมล็ด ใช้เป็นยาลมแก้จุดเสียดแน่น และใช้เป็นยาร้อนในการคลอดบุตร ใช้รักษาเยื่อนัยน์ตาอักเสบ ทำให้อาเจียน และแก้โรคไอของเด็ก - ใบ แก้ท้องร่วง - เปลือก มีรสฝาด ใช้ชะล้างแผลและใช้เบื่อปลา - ราก ใช้เป็นยาระบาย |
ต้น :
คำอธิบาย :
ลำต้น :
คำอธิบาย :
ใบ :
คำอธิบาย :
ดอก :
คำอธิบาย :
ผล :
คำอธิบาย :
ราก :
คำอธิบาย :