จันทน์กระพ้อ
ชื่อ | จันทน์กระพ้อ |
ชื่อวิทยาศาสตร์ | Vatica diospyroides |
Author name | Symington |
ชื่อวงศ์ | DIPTEROCARPACEAE |
ชื่ออื่นๆ | เขี้ยวงูเขา (พังงา), จันทน์ตะพ้อ (กรุงเทพมหานคร), จันทน์พ้อ (ภาคใต้) |
ชื่อสามัญ | - |
แหล่งอ้างอิง | - |
การใช้ประโยชน์ | |
สรรพคุณทางยา | ดอก : ใช้ผสมกับยาอื่นปรุงเป็นยาหอมแก้ลม บำรุงหัวใจ เนื้อไม้ : ช่วยแก้สันนิบาต แก้ลมวิงเวียน ช่วยขับลม ช่วยแก้เสมหะ |
ต้น : ไม้ต้น
คำอธิบาย : ไม้ยืนต้นขนาดเล็กถึงขนาดกลางไม่ผลัดใบ สูงถึง 15 เมตร
ลำต้น : เปลือกเรียบ
คำอธิบาย : เรือนยอดเป็นทรงพุ่มกลมโปร่ง มีใบน้อย แตกกิ่งก้านจำนวนมากที่ยอด กิ่งเปลา เปลือกต้นเรียบเป็นสีน้ำตาลอมเทา หรือสีเทาคล้ำ และมักมียางใสซึมออกมาตามรอยแตก เปลือกชั้นสีเหลือง
ใบ : ใบเดี่ยว
คำอธิบาย : ใบเดี่ยวเรียงสลับ รูปขอบขนาน ปลายใบเป็นติ่งแหลม โคนใบสอบและเบี้ยวเล็กน้อย ขอบใบเรียบ ใบอ่อนสีน้ำตาลแดง ใบแก่เป็นสีเขียวเข้มเป็นมัน แผ่นใบเกลี้ยงหนา มีเส้นแขนงของใบประมาณ 15-18 คู่ ปลายเส้นโค้งจรดกับขอบใบ โคนใบเบี้ยว
ดอก : ดอกช่อ
คำอธิบาย : ช่อสั้น ๆ ออกตามกิ่งและตามซอกใบ สีเหลืองนวลขนาดเล็ก มีกลีบดอกสีขาวหรือเหลืองอ่อน 5 กลีบ เรียงเวียนกันเป็นรูปกังหัน กลีบดอกมีขนนุ่มสีน้ำตาล ส่วนกลีบเลี้ยงโคนเชื่อมติดกันเป็นรูปถ้วย ปลายแยกเป็นแฉก 5 แฉก มีขนปกคลุม
ผล :
คำอธิบาย : ผลกลมรี ผิวผลเป็นขุยสีน้ำตาล เมื่อแก่จะแตกออกเป็น 3 กลีบ มีกลีบประดับ 5 กลีบสั้นกว่าตัวผล กลีบผลเป็นรูปสามเหลี่ยมสั้นกว่าความยาวของผล ขอบกลีบพับจีบตามยาว มีเมล็ดรูปไข่ปลายแหลม
ราก :
คำอธิบาย :