ตะไคร้

ตะไคร้

ชื่อ ตะไคร้
ชื่อวิทยาศาสตร์ Cymbopogon citratus
Author name (DC.) Stapf
ชื่อวงศ์ POACEAE
ชื่ออื่นๆ คาหอม (เงี้ยว แม่ฮ่องสอน), จะไคร (ภาคเหนือ), เซิดเกรย เหลอะเกรย (เขมร สุรินทร์), ห่อวอตะโป่ (กะเหรี่ยง แม่ฮ่องสอน), หัวสิงไค (เขมร ปราจีนบุรี), ไคร (ภาคใต้)
ชื่อสามัญ Lapine
แหล่งอ้างอิง Lapine
การใช้ประโยชน์
สรรพคุณทางยา โคนกาบใบและลำต้น เป็นยาขับลม แก้ท้องอืดท้องเฟ้อแน่นจุกเสียด ทำให้เจริญอาหาร เหง้า เป็นยาแก้ขัดปัสสาวะ แก้นิ่ว
ต้น
ลำต้น
ใบ
ดอก
ผล
ราก

ต้น : ไม้ล้มลุก

คำอธิบาย : ไม้ล้มลุก ประเภทหญ้า อายุหลายปี สูงประมาณ 0.7 – 1.0 เมตร

ลำต้น :

คำอธิบาย : เหง้าใต้ดินมีกลิ่นเฉพาะ ลำต้นเป็นกอใหญ่มีข้อเห็นชัดเจน ข้อและปล้องสั้นมาก มีไขปกคลุมตามข้อ ลักษณะเป็นแท่งทรงกระบอก ยาว แข็ง และเกลี้ยง

ใบ : ใบเดี่ยว

คำอธิบาย : ใบเดี่ยว ออกเรียงสลับ แคบยาว กว้าง 1 - 2 ซม. ยาว 70 - 100 ซม. ลักษณะใบรูปใบหอกแกมรูปไข่หรือรูปขอบขนาน ขอบใบเรียบสากคม มีขนเล็กน้อย ปลายใบเรียวแหลม โคนใบสอบเรียวเป็นกาบซ้อนกัน กาบใบสีขาวนวลหรือขาวปนม่วง ยาวและหนาหุ้มข้อและปล้องไว้แน่น แผ่นใบสีเขียว มีเส้นใบขนานตามยาว สีขาวนวล เส้นกลางใบแข็ง ผิวใบสากทั้งสองด้าน มีกลิ่นหอมเฉพาะ

ดอก : ดอกช่อ

คำอธิบาย : ดอกเป็นช่อแบบช่อแยกแขนง ที่ปลายยอด มีช่อดอกย่อย 1 – 12 ช่อ และมีใบประดับรองรับ ช่อดอกย่อยแบนออกเป็นคู่ ช่อหนึ่งไม่มีก้าน และอีกช่อหนึ่งมีก้าน มีรังไข่แบบเหนือวงกลีบ

ผล : ผลแห้ง

คำอธิบาย : ผลแห้งแบบธัญพืช เมล็ดเดี่ยว

ราก :

คำอธิบาย :

TOP