มะลิลา
ชื่อ | มะลิลา |
ชื่อวิทยาศาสตร์ | Jasminum sambac |
Author name | (L.) Aiton |
ชื่อวงศ์ | OLEACEAE |
ชื่ออื่นๆ | ข้าวแตก (เงี้ยว แม่ฮ่องสอน), เตียมูน (ละว้า เชียงใหม่), มะลิ (ทั่วไป), มะลิขี้ไก่ (เชียงใหม่), มะลิซ้อน (ภาคกลาง), มะลิป้อม (ภาคเหนือ), มะลิหลวง (แม่ฮ่องสอน) |
ชื่อสามัญ | Arabian jasmine |
แหล่งอ้างอิง | Arabian jasmine |
การใช้ประโยชน์ | |
สรรพคุณทางยา | ดอก : บำรุงหัวใจ ดับพิษร้อน ทำให้จิตใจชุ่มชื่น บำรุงครรภ์ แก้ร้อนในกระหายน้ำ ราก : ต้มน้ำดื่มแก้ปวดศรีษะ แก้เลือดออกตามไรฟัน แก้หลอดลมอักเสบ |
ต้น : ไม้พุ่ม
คำอธิบาย : ไม้พุ่มกึ่งเลื้อย สูง 0.3-3 เมตร
ลำต้น :
คำอธิบาย : กิ่งอ่อนสีเขียวมีขนสั้น กิ่งแก่สีน้ำตาลอ่อน
ใบ : ใบเดี่ยว
คำอธิบาย : ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปไข่รีหรือรูปรีแกมรูปขอบขนาน ปลายแหลม โคนมนหรือสอบ ขอบใบเรียบ ผิวใบเรียบเป็นมัน ด้านท้องใบเห็นเส้นใบชัดเจน เส้นใบขนาดใหญ่มี 4-6 คู่ ก้านใบสั้นและมีขน
ดอก :
คำอธิบาย : ออกดอกตามซอกใบและปลายกิ่ง ลักษณะของดอกมีทั้งดอกซ้อนและดอกไม่ซ้อน ดอกซ้อนจะเรียกว่า "มะลิซ้อน" ส่วนดอกที่ไม่ซ้อนเรียกว่า "มะลิลา" โดยทั้งสองชนิดจะเป็นดอกสีขาวและมีกลิ่นหอม ซึ่งดอกมะลิลาจะมีกลิ่นหอมมากกว่าดอกมะลิซ้อน ขนาดของดอกเมื่อบานเต็มที่จะมีขนาดกว้างประมาณ 2-3 เซนติเมตร ดอกมะลิลาปลายแยกเป็น 5-8 กลีบ โคนกลีบดอกเชื่อมกันเป็นหลอดยาวประมาณ 1.5 เซนติเมตร ดอกที่อยู่ตรงกลางจะบานก่อน แต่ละดอกมีกลีบเลี้ยงเป็นหลอดสีเขียวอมสีเหลืองอ่อน ส่วนปลายแยกเป็นเส้น มีเกสรเพศผู้ 2 ก้านติดกับกลีบดอกในหลอดสีขาว และมักไม่ติดผล
ผล : ผลสด
คำอธิบาย : ผลเป็นผลสด
ราก :
คำอธิบาย :