โมกเครือ
| ชื่อ | โมกเครือ |
| ชื่อวิทยาศาสตร์ | Amphineurion marginatum |
| Author name | (Roxb.) D.J.Middleton |
| ชื่อวงศ์ | APOCYNACEAE |
| ชื่ออื่นๆ | เครือไส้ตัน (หนองคาย), เดื่อเครือ เดื่อดิน เดื่อเถา เดื่อไม้ (ภาคเหนือ), เดือยดิน (ประจวบคีรีขีนธ์), เดือยดิบ (กระบี่), ตะซือบลาโก๊ะ (กะเหรี่ยง แม่ฮ่องสอน), พิษ มะเดื่อดิน (ทั่วไป), มะเดื่อเถา (ภาคเหน |
| ชื่อสามัญ | - |
| แหล่งอ้างอิง | - |
| การใช้ประโยชน์ | |
| สรรพคุณทางยา | เถา : ใช้ทาฝี แก้เมื่อย แก้ผดผื่นคัน นำมาผสมกับผลมะตูมอ่อน เถาสิงโต และว่านมหากาฬ ต้มน้ำดื่มรักษาโรคเบาหวาน ราก : ต้มดื่มแก้โรคทางเดินปัสสาวะ แก้ไตและตับพิการ บำรุงกำลัง ช่วยเจริญอาหาร เป็นยาระบาย ขับระดู หรือผสมกับแก่นลั่นทม ต้มน้ำดื่ม เป็นยาระบาย ยอด : ใช้แก้ท้องเสีย ใบ : แก้เมื่อย เข้ายาทารักษาฝี และริดสีดวงทวาร |
ต้น : ไม้เลื้อย/ไม้เถา
คำอธิบาย : ไม้เถาเลื้อยเนื้อแข็ง
ลำต้น :
คำอธิบาย : มีน้ำยางขาว
ใบ : ใบเดี่ยว
คำอธิบาย : ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปขอบขนาน แผ่นใบหนา เป็นมัน โคนใบสอบมน ปลายใบแหลม ขอบใบเรียบ เส้นใบชัดเจน เชื่อมปิดที่ขอบใบ
ดอก : ดอกช่อ
คำอธิบาย : ดอกออกเป็นช่อตามซอกใบและปลายกิ่ง กลีบดอก 5 กลีบ สีขาว เชื่อมติดกันเป็นหลอดแคบ ปลายกลีบแผ่แบน รูปขอบขนานแคบ
ผล : ผลแห้ง
คำอธิบาย : ผลเป็นฝักคู่ เรียวยาว แตกตะเข็บด้านเดียว เมล็ดแบน สีน้ำตาล มีกระจุกขนสีขาวที่ปลาย
ราก :
คำอธิบาย :