แซะ
ชื่อ | แซะ |
ชื่อวิทยาศาสตร์ | Millettia atropurpurea Benth. |
Author name | Benth. |
ชื่อวงศ์ | LEGUMINOSAE |
ชื่ออื่นๆ | กาแซะ, แซะ (ภาคใต้), พุงหมู (อุบลราชธานี), ยีนิเกะ (นราธิวาส) |
ชื่อสามัญ | - |
แหล่งอ้างอิง | - |
การใช้ประโยชน์ | 1.เนื้อไม้ สีสวยใช้ประดับเฟอร์นิเจอร์ ทำพื้นปาเก้ พื้นกระดานและตกแต่งภายใน 2.ใบอ่อน กินเป็นผักกับน้ำพริกในภาคใต้ของไทย |
สรรพคุณทางยา | 1.เมล็ด โบราณใช้แก้บวม และใช้เบื่อปลา |
ต้น : ไม้ต้น
คำอธิบาย : ไม้ต้น ไม่ผลัดใบ สูงได้ถึง 25 เมตร เรือนยอดแน่น
ลำต้น :
คำอธิบาย : ลำต้นมักเป็นร่อง โคน มีพูพอนสูงชัน เปลือกสีเทาออกชมพูจนถึงน้ำตาลอ่อน เรียบหรือเป็นปล้องเล็กน้อย มีน้ำเลี้ยงเหนียวสีแดง
ใบ : ใบประกอบ
คำอธิบาย : ใบประกอบขนนก ปลายคี่ ออกตรงข้าม ใบย่อย 3-5 คู่ รูปขอบขนานแกมรี ปลายเรียวแหลม โคนทู่ถึงกลม เบี้ยว สีเขียวเข้ม เนื้อคล้ายหนัง เกลี้ยงทั้งสองด้าน
ดอก : ดอกช่อ
คำอธิบาย : สีม่วงอมชมพูถึงสีม่วงเข้ม อาจมีสีเหลืองแต้มอยู่ด้านใน ออกเป็นช่อแตกแขนงที่ปลายกิ่งและมีช่อไม่แตกแขนงตามซอกใบ มีขนสีดำละเอียดปกคลุม กลีบเลี้ยงสีม่วงเข้ม มีขนรูประฆังเบี้ยว ปลายจักรซี่ฟัน เกสรเพศเมียมี 9 อันที่เชื่อมติดกัน และอีก 1 อันแยกออกมา ขนาดยาวและสั้นสลับกัน ก้านเกสรตัวผู้โค้ง ยาวเกือบครึ่งหนึ่งของรังไข่
ผล :
คำอธิบาย : ผลรูปไข่กลับ กว้างพองทั้งผล แก่แตก เมล็ดสีน้ำตาล มีริ้วเป็นคลื่นสีเข้มกว่า
ราก :
คำอธิบาย : -