เม่า
ชื่อ | เม่า |
ชื่อวิทยาศาสตร์ | Antidesma ghaesembilla |
Author name | Gaertn. |
ชื่อวงศ์ | PHYLLANTHACEAE |
ชื่ออื่นๆ | กูแจ (มลายู-นราธิวาส), ขะเม่าผา, มะเม่า (ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ), มะเม่าข้าวเบา (ชมุพร), มังเม่า (จันทบุรี), เม่าทุ่ง (ชุมพร, สงขลา) |
ชื่อสามัญ | - |
แหล่งอ้างอิง | - |
การใช้ประโยชน์ | - |
สรรพคุณทางยา | 1.ใบและผล ต้มน้ำอาบ แก้อาการโลหิตจาง ซีด เลือดไหลเวียนไม่ดี |
ต้น : ไม้พุ่ม
คำอธิบาย : ไม้พุ่มหรือไม้ขนาดเล็ก มีความสูงประมาณ 2-6 เมตร
ลำต้น : เปลือกแตก
คำอธิบาย : เปลือกสีน้ำตาล แตกแนวตั้ง มีเส้นใยเปลือกในสีแดง
ใบ : ใบเดี่ยว
คำอธิบาย : ใบเดี่ยว ออกเรียงสลับในระนาบเดียวกัน รูปไข่ ปลายมนกลมหรือเว้า โคนมนกลมถึงหยักเว้า ขอบใบเรียบ หลังใบและท้องใบเรียบเกลี้ยง ยอดอ่อนสีอมชมพู มีขน ใบแก่สีเขียวเข้ม มีขนตามขอบใบและบนเส้นกลางใบด้านล่าง
ดอก : ดอกช่อ
คำอธิบาย : ดอกเป็นช่อ ออกตามซอกใบและที่ปลายยอด แยกเพศอยู่ต่างต้นกัน ดอกย่อยมีขนาดเล็กและ มีจำนวนมาก สีเขียวอมเหลือง ดอกเพศผู้ออกเป็นช่อ ใบประดับเป็นรูปใบหอก มีขนสั้นนุ่ม กลีบเลี้ยงมีประมาณ 3-6 กลีบ แยกออกจากกัน ลักษณะเป็นรูปคล้ายสามเหลี่ยมถึงรูปขอบ เกสรเพศผู้มีประมาณ 4-6 อัน ดอกเพศเมียมีลักษณะคล้ายดอกเพศผู้ แต่มีขนาดใหญ่กว่า โดยปลายเกสรเพศเมียจะแยกออกเป็นแฉกประมาณ 3-4 แฉก
ผล :
คำอธิบาย : ผลเป็นช่อ ผลย่อยมีขนาดเล็ก ค่อนข้างกลมรีหรือแบนเล็กน้อย ผิวผลมีขน ผนังชั้นในแข็ง ผลอ่อนเป็นสีขาว พอแก่จะเป็นสีแดงเข้มเกือบดำ เมล็ด 1-2 เมล็ด
ราก :
คำอธิบาย : -